Skip to main content

Mens

Verhuizen moet je laten doen

vrijdag 09 februari 2007

Gepubliceerd in Huis

Verhuizen is een vak, ga niet zelf lopen klünen’

Dozen inpakken, tassen uitpakken, huisdieren onderbrengen, vervoer regelen: bij een verhuizing komt heel wat kijken. Veel mensen denken dat ze het zelf wel even kunnen regelen, maar dat blijkt niet altijd het geval. Om uit te zoeken hoe het Nederlanders werkelijk vergaat, ging HUIS op bezoek bij een gezin dat pas de overstap waagde. Mogelijk kunt u van hun ervaringen nog iets opsteken voordat u zelf aan de beurt bent.

‘De verhuizing leek voor Lucien Scheers (38) en Ines Argeloo (37) een hele klus. Het stel moest hun meubilair van twee adressen verhuizen naar de nieuwe eensgezinswoning aan het Wilhelminaplantsoen in Diemen. De verhuizing vond eind augustus plaats en nam twee dagen in beslag. Achteraf viel de overstap reuze mee. De inrichting was al bijna op orde toen de laatste verhuizer de deur achter zich dicht trok. “Ik wil zoiets niet te vaak doen,” grapt Lucien aan de tafel in de eethoek. “Er komt een hoop regelwerk bij kijken en naast een drukke baan levert dat stress op. Door hulp in te schakelen van vakmensen is ons veel gedoe bespaard.”

De twee waren al enige tijd toe aan een groter huis. Lucien had een tweekamerappartement aan de Middenweg in Amsterdam. Hij verbleef alleen steeds vaker in de flat van Ines en haar zoontje Jan (6) in Diemen Noord. Lucien is eigenaar van een bedrijf in verpakkingsmaterialen en Ines werkt bij een reclamebureau. Ines: “Mijn woning was eigenlijk te klein voor drie mensen. Ook liet ik mijn zoontje niet graag alleen buitenspelen in een uitgestorven nieuwbouwwijk. De voorzieningen in het centrum van Diemen zijn veel beter en de school van Jan ligt om de hoek. De nieuwe woning beschikt bovendien over twee werkkamers, een tuin en een garage.”

Opknapbeurt

Het gezin trok niet direct in het nieuwe huis. “De keuken en de badkamer waren nodig aan een opknapbeurt toe,” vertelt Lucien. “Ook het schilderwerk moest opnieuw gebeuren. Aangezien we zelf niet zo van klussen houden en niet maanden in de rommel wilden zitten, leek het ons beter om een aannemer in te schakelen. Toen we op 1 juli de sleutel kregen, kon hij aan de slag. Aanvankelijk vreesde ik dat hij zijn werk niet op tijd af zou krijgen, maar toen we eind van de maand terugkwamen van vakantie, was de verbouwing bijna achter de rug.”

De verhuizing kon beginnen. Lucien en Ines zagen het niet zitten om zelf met een boedelbak heen en weer te rijden, vertelt Lucien. “We hadden ook geen zin om met vrienden door het huis te klünen. Dat zou teveel tijd in beslag nemen. Ines: “We hadden bovendien gehoord dat het prettig was om de verhuizing te laten doen. We kozen daarom voor een verhuisbedrijf in de buurt. Aangezien Deudekom de enige verhuizer is uit de Amsterdamse Watergraafsmeer, was de keuze snel gemaakt. Het bedrijf staat goed bekend en toevallig werkt er een kennis van ons.”

Laden en lossen

De verhuizers gingen efficient te werk. Ze trokken een dag uit voor het laden en lossen van een kleine hoeveelheid meubilair bij Lucien. Tevens stond een andere ploeg in te pakken op het adres van Ines. Haar spullen, die ingepakt circa 32 kubieke meter omvatte, werden de volgende dag afgeleverd op het nieuwe adres. Aansluitend kreeg het gezin hulp bij het uitpakken en in elkaar zetten van tafels en kasten. Ines: “Ik hoefde bijna niks te doen en lag de avond ervoor nog op de bank. Toen Jan ‘s middag uit school kwam was zijn kamer al klaar. Zaterdag stonden er nog slechts twee dozen in de woonkamer.”

Slechts een enkele keer zat het even tegen. Een boekenkast van Lucien bleef bij het laden steken in het trapgat en moest met een lift naar buiten gehesen worden. Een andere hoge kast pastte pas rechtop in de slaapkamer nadat een stukje van de onderkant was afgezaagd. De luxe gezinsauto pastte niet in de garage, omdat de toegang te klein is. Ook braken twee schoteltjes tijdens het transport. Ines: “Er kan altijd wat mis gaan, maar daar staat een goede service tegenover. De volgende dag nam de verzekeringsmaatschappij van het verhuisbedrijf al contact op.”

Tijdnood

Nu de verhuizing enkele weken achter de rug is, blikt het gezin tevreden terug. Lucien: “Ik ben blij dat de verbouwing klaar was voordat we overgingen. De verhuizers namen ons in korte tijd ook veel werk uit handen en als er iets mis ging losten zij het probleem op. De verhuizing vond bovendien plaats op een datum, die ons het beste uitkwam. Ines knikt: “Ik begin de volgende keer alleen eerder met het schilderwerk, de administratie en het regelen van nieuw tapijt. Ik wil voorkomen dat ik avonden sta te schilderen, in tijdnood kom of geen televisieontvangst heb.”

Een huis is eigenlijk nooit af. De woonkamer van Lucien en Ines zal tezijnertijd voorzien worden van een nieuwe serre en een andere deur. Ook de buitenkant van het huis mag er vroeg of laat aan geloven. Voorlopig laten de aanpassingen echter op zich wachten. “We zijn blut,” roept Lucien. “Het is net alsof we bij onze voeten zijn gepakt en zijn leeggeschud. Als we het zelf hadden gedaan waren we ook zo vele duizenden euro’s  kwijt geweest. Verhuizen is  een vak dat ik daarom liever overlaat aan beroepsmensen. Het is niet gratis, maar levert wel het beste resultaat op. De volgende keer doen we het weer zo.”

door Jessica de Jong