dinsdag 05 april 2011

Recensie op www.Cultuurbewust.nl

Het gebrek aan topvrouwen ligt niet aan ambitieloze vrouwen, maar ook aan structureel lagere promotiekansen.

In Vrouwen zijn gelijk aan mannen, behalve in de directiekamer legt schrijfster Jessica de Jong uit dat het Glazen Plafond wel degelijk bestaat. Een belangrijke oorzaak hiervan is de onbewuste discriminatie van vrouwen. De Jong doet aanbevelingen voor het bedrijfsleven en de politiek, en roept topvrouwen in spé op om zelf een doorbraak te forceren. Gezien de goed onderbouwde argumenten van De Jong en haar toegankelijke stijl zullen toekomstige topvrouwen zich zeker aangesproken voelen.

Volgens De Jong is het veel erger gesteld met de positie van de vrouw dan wij altijd dachten. Overheid en bedrijfsleven spannen zich al vele jaren in om de opmars van vrouwen een impuls te geven, maar de maatregelen zijn vrijblijvend, ondoordacht en ongericht. Mannen maken nog steeds drie keer meer kans op een promotie dan vrouwen. Dit verschil komt voor een klein deel doordat veel vrouwen óf deeltijd willen werken óf geen interesse hebben in een promotie, maar minstens tweederde van de gevallen is te wijten aan discriminatie.

Discriminatie door denkfouten
Jessica de Jong vertelde op haar boekpresentatie: “Werkgevers maken eigenlijk drie belangrijke denkfouten op het moment dat ze op zoek gaan naar een geschikte kandidaat. De eerste is dat ze bij een leider toch aan een man denken: een vrouw zou mindere managementkwaliteiten hebben. De tweede denkfout is dat werkende vrouwen met kinderen minder competent en minder flexibel zijn. De derde denkfout is dat vrouwen minder goed in een mannenteam zouden passen. Dit zorgt ervoor dat werkgevers geen risico willen nemen en dat zij het niet aandurven om met een vrouw in zee te gaan.”

Het is bekend dat vrouwen minder betaald worden dan mannen. Vaak wordt dat geweten aan deeltijdwerk, slecht onderhandelen of de keuze voor typische vrouwenberoepen zoals de zorg en het onderwijs die minder goed betalen. Volgens De Jong blijft er – zelfs als je al deze factoren meeweegt – nog altijd een onverklaarbaar loonverschil over van 3 tot 4 procent. “Jan Modaal verdient dus 1.000 tot 1.300 euro meer dan Jantine Modaal,” aldus de schrijfster.

Geen kruistocht, maar een weg in het doolhof
De Jong voert geen kruistocht voor een bedrijfsleven zonder mannen. Ze vertelt tijdens haar boekpresentatie dat zij in haar boek ook studies heeft beschreven die helemaal niet aantonen dat meer vrouwen in een bedrijf voor meer winst zorgen. Het kan volgens De Jong ook best lastig zijn als een team meer diversiteit heeft: “Er kunnen conflicten en spanningen ontstaan, misschien zelfs wel eerder dan in een homogeen team.”

Vrouwen zijn gelijk aan mannen, behalve in de directiekamer is geen boek dat vrouwelijk leiderschap verheerlijkt. Het is ook geen boek voor mannelijke managers om te leren hoe zij meer vrouwen aan de top kunnen krijgen. Jessica de Jong wijst op de blinde vlekken die zich voordoen in het debat over vrouwen aan de top en probeert een weg aan te wijzen in het doolhof van wetenschappelijke onderzoeken over dit precaire onderwerp. Dat De Jong zich waagt te mengen in dit debat bewijst dat zij in ieder geval wel een topvrouw is.

door Marianne Kraai